Στρινγκ και Φεμινισμός

Ούτε 7 το πρωί δεν είναι κι εγώ διαβάζω για βρακιά και φεμινισμό. Διάβασα αυτό το άρθρο σον Guardian και μου φάνηκε πολύ καλό.
Πρόκειται για μια αντιπαράθεση που συμβαίνει στην Αμερική αυτές τις μέρες μεταξύ των φεμινιστριών τρίτης γενιάς που θεωρούν ότι το να φοράς στρινγκ και γενικά να ανεμίζεις τη σεξουαλικότητα σου δεν ενδυναμώνει τις γυναίκες. Ο αντίλογος όμως λέει ότι οι γυναίκες δε χρειάζονται ενδυνάμωση (empowerment) πια:
«We're not trying to be empowered. The twentysomething women I know don't care about old-style feminism. Partly this is because they already see themselves as equal to men: they can work, they can vote, they can bonk on the first date. For younger women, raunch is not about feminism, it's just about fashion.
Another reason for the rise of raunch is that women are rediscovering the joy of being loved for their bodies, not just their minds. Today sexes mix a lot more than they used to, so boys grow up having girls as friends. They tend to listen to what women have to say, and when they marry they don't consider sharing the housework to be castrating. Instead of desperately longing for the right to be seen as human beings, today's girls are playing with the old-fashioned notion of being seen as sex objects. (Χμμ, ελπίζω να έχει δίκιο για τις νέες γενιές αντρών και τις δουλειές. Με το τελευταίο θα συμφωνήσω απόλυτα).
Λένε, οι φανατικές φεμινίστριες ότι το να επιδεικνύουμε το σώμα μας δε μας φέρνει πιο κοντά στον εαυτό μας αλλά στα πρότυπα των αντρών. «But what if a woman's "own, specific self" is a thong-wearing, Playboy-T-shirted specific self who thinks lap-dancing is a laugh and likes getting wolf-whistled at by builders?» (Πραγματικά, τώρα που δε μας συμβαίνει πια αυτό, μας λείπει, και ειλικρινά την τελευταία φορά που κάποιος μου σφύριξε στο δρόμο ξαφνιάστηκα τόσο που αποσυντονίστηκα εντελώς !) What if a woman spends hours in the gym to create a body she is proud of? Is that a waste of time, time she should have spent in a university library? No.
Και το συμπέρασμα; «If a thong makes you feel fabulous, wear it. For one thing, men in the office waste whole afternoons staring at your bottom, placing bets on whether you're wearing underwear. Let them. Use that time to take over the company. But even if you wear naughty lingerie for you, for no other reason than it makes you feel good, that is reason enough to keep it on. True feminism should celebrate femininity, and make you feel wonderful to be born a woman. It's a shame some feminists today can't do the same».
Γι αυτό κορίτσια, τα στρινγκάκια σας και στη δουλειά!

Baila Morena

Σήμερα στο γυρισμό απ’τη δουλειά έπεσα πάνω στην αυτοκινητοπομπή του Προέδρου της Δημοκρατίας που έφευγε από Ματαράγκα για Λάρισα. Περνώ μέσα απ’το χωριό, είχε βέβαια πολλά περιπολικά παντού αλλά δεν υποψιάστηκα. Λίγο παρακάτω ακούω σειρήνες, κοιτάζω στον καθρέφτη και τι να δω; Πολλά αυτοκίνητα, φάροι να αναβοσβήνουν, και με προσπερνέι και μια μηχανή που μου κάνει σήμα να σταματήσω δεξιά. Μιλάμε με πήγε τρίτη και τετάρτη λες και είχα τίποτε παράνομα καλάσνικοφ στο πορτ μπαγκάζ. Το μόνο που είχα ήταν κάτι μαρούλια και μπρόκολα που είχα πάρει απ’τη λαική. Τέλος πάντων με προσπερνάνε με χίλια (ούτε όρια ταχύτητας, ούτε τίποτε, άλλος νόμος γι αυτούς) και μετά σε όλη τη διαδρομή με προσπερνούσαν διάφορα δημοσιογραφικά, κάτι λιμουζίνες παράξενες και μπάτσοι, παντού μπάτσοι.
Ευτυχώς είχε ωραία μέρα σήμερα! Ίσως ήταν ότι τόσες μέρες είχα άσχημη διάθεση και έψαχνα μια αφορμή να χαρώ. Με το που ξεκινησα το πρωί για τη δουλειά και χρειάστηκε να φορέσω γυαλιά, όλα μου φάνηκαν πιο εύκολα.
Ήταν που είχα γράψει κι ένα ωραίο CD και περίμενα να το ακούσω στη διαδρομή. Ήταν που κατέβασα και αυτό το τραγούδι που μου έφτιαξε το κέφι.
Νομίζω ότι ο καλλιτέχνης το έγραψε για μένα! Διαβάστε και σηκωθείτε για χορό

Πιστεύω στα θαύματα
Από τότε που σε είδα
Σ’αυτή τη νύχτα της τεκίλας
Μπουμ μπουμ
Είσαι τόσο σέξι
Είσαι σέξι θηλυκό
Τα μάτια μου ακολουθούν μόνο εσένα

Πρέπει να υπάρχει ένα χάος μέσα σου
Για να ανθίζει έτσι
Ένα αστέρι που χορεύει
Κόλαση και παράδεισος μέσα σου
Το φεγγάρι είναι ένας ήλιος
Κοίτα πως λάμπει

Μωρό μου, η νύχτα καίγεται
Ας γίνουμε φωτιά στον ουρανό
Φωνάζεις στο σκοτάδι

Χόρεψε μελαχρινή μου
κάτω απ’την πανσέληνο
κάτω απ’το φεγγαρόφως
κάτω απ’το φεγγαρόφως

Έλα τρελλοκόριτσο
Δως μου το στόμα σου
Αυτή τη νύχτα
Όλα σε αγγίζουν
Η καρδιά μου σκάει
Και δεν το αντέχω
Όμορφη μελαχρινή
Σ’αγαπάω τόσο

Baby, the night is on fire
seamos fuego en el cielo
llamas en lo obscuro
What you say

Baila, baila morena
bajo esta luna llena
under the moonlight, under the moonlight

Επιτέλους προχώρησα και τη μετάφραση κάπως κι έτσι επέτρεψα στον εαυτό μου να μπλογκάρει. Το κείμενο έχει σχεδόν τελειώσει, μένουν οι σημειώσεις. ΤΟ αμάξι έρχεται μέχρι την Παρασκευή, όλα καλά λοιπόν. Όλα καλά; Κάθε άλλο, αλλά το λέω μπας και γίνει…

Άνοιξη

"Ελπίζω αυτό το καλοκαίρι να είναι κανονικό", είπε η μικρή. "Τι εννοείς παιδί μου; Το περσινό τί ήταν; Μούφα;"
"Όχι εννοώ ότι αυτή η άνοιξη είναι η χειρότερη της (εφτάχρονης) ζωής μου! Δεν είναι κανονική άνοιξη. Η πιο ωραία άνοιξη ήταν μια φορά που πήγαινα στο νηπιαγωγείο (πέρσι αυτό) και βγαίναμε στην αυλή και μαζεύαμε λουλούδια".

Τι να πω εγώ τώρα; No comment

Love Story

Ο Μ. είναι ένας άντρας 47 χρονών. Δεν είναι ο τυπικός σαρανταεφτάρης αν και έχει πολλά τυπικά χαρακτηριστικά: έχει τη δουλειά του που την κάνει καλά και την αγαπάει, έχει την οικογένεια του, το αυτοκινητάκι του. Λατρεύει τη μουσική, το ποδόσφαιρο (και το τζόγο), την τεχνολογία, το παιδί του. Είναι ωραίος άνθρωπος γενικά, γοητευτικός με το δικό του τρόπο, σπουδαίος εραστής, με εμπειρίες, έχει ζήσει πολλά άλλωστε, ανήκει σ’εκείνη την πολιτικοποιημένη γενιά που τείνει να εξαφανιστεί. Για κείνον λέξεις όπως αριστεριστής, μαρξισμός και δημοκρατία σημαίνουν κάτι.
Αυτός ο ωραίος τύπος λοιπόν που δεν έχει καμία σχέση με τα μπλογκ, έχει κολλήσει τον τελευταίο μήνα. Ένα απίστευτο άγχος τον καταβάλλει και δεν τον αφήνει να σηκώσει κεφάλι. Όλο λέει: «Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν σε μένα όλα αυτά». Ο τύπος δεν καταλαβαίνει πόσο τυχερός είναι και ότι περνάει μερικές αναποδιές για να έρθει στα ίσα του. Δεν καταλαβαίνει πόσο τυχερός είναι που είναι ζωντανός πρώτα πρώτα, γιατί κάλλιστα έτσι που φέρεται στο σώμα του θα μπορούσε να τις βουλώσει όλες τις αρτηρίες ταυτόχρονα. Έπειτα ξεχνάει κάθε μέρα τι απίστευτη τύχη είναι να έχει «μια συμπαθητική γυναικούλα» δίπλα του που τα ανέχεται όλα αυτά τα σκαμπανεβάσματα του και δεν τον παρατάει να βρει ένα πιτσιρικά για τρελές φάσεις. Χρειάζεται ένα διάλειμμα ο άνθρωπος, ένα μπρεικ, ένα KIT KAT, κάτι τέλοσπάντων να τον ξυπνήσει.
Του αφιερώνω το εξής : Joss Stone – Security

A loss that would have thrown
A hole through anybody's soul
And you were only human after all
So don't hold back the tears my dear
Release them so your eyes can clear
I know that you will rise again
But you gotta let them fall
I wish that I could snap my fingers
Erase the past but no
You cannot rewind reality
Once the tape's unrolled

If your spirit's broken and you can't bear the pain
I will help you put the pieces back
A little more each day
And if your heart is locked and you can't find the key
Lay your head upon my shoulder
I'll set you free
I'll be your security

A moment of despair
That forces you to say that life's unfair
It makes you scared of what tomorrow may bring
But don't go giving into fear
Stop hiding all alone in there
The show keeps going on and on
But you'll miss the whole damn thing
I wish I had a crystal ball to see what the future holds
But we don't know how the story ends till it's all been told


On any clock upon the wall
The time is always now
So baby kiss the past goodbye
Don't let the future blow your mind
Just sit back and chill
Take things as they come
You can't be afraid
To live for today
I will be with you each step of the way

Favourites

Κάνω λινκ τρία ποστ που μου έχουν αρέσει πολύ τελευταία ειδικά για τη Μαρία. Λοιπόν πρώτο η φοβερή ιστορία του Αθήναιου, δεύτερο η ιστορία του Ορλάντο, (να διαβάσεις και τα σχόλια της Ελένης, άπαιχτη) τρίτο ένα άλλο του Ορλάντο εσύ Μαρία μου θα καταλάβεις γιατί μου άρεσε, δεν είναι λίγο σαν να με ακούς να μιλάω;
Last but not least, ένα ποστ της Ελένης που δεν έχω προλάβει να τελειώσω γιατί πρέπει να φύγω για το σχολείο! Αλλά μέχρι εκεί που διάβασα, η γυναίκα είναι ΘΕΑ! Ελένη θες να γίνουμε φίλες;

Test

Είχα ένα πρόβλημα με το μπλογκάκι μου. Δεν εμφανιζόταν το καημένο!Για να δούμε το έφτιαξα;

Αθήνα Ξανά

Αθήνα για μια μέρα ή μάλλον για μια νύχτα κι έκανα και λίγο shopping αυτή τη φορά γιατί την προηγούμενη δεν πρόλαβα με τα πολιτιστικά δρώμενα!

Θέλω να γράψω για τους καλούς μου φίλους αυτή τη φορά. Έλεγα προ καιρού σε μια φίλη ότι οι δικοί μου φίλοι είναι πάνω κι απ’την οικογένεια πολλές φορές. Και το εννοούσα. Εκείνη ξαφνιάστηκε λίγο γιατί είναι καχύποπτος άνθρωπος και η μάνα της τής είχε δώσει τη συμβουλή να μην εμπιστεύεται απόλυτα καμιά φιλενάδα. Κι η δική μου μάνα μου την έδωσε αυτή τη συμβουλή αλλά εγώ την αγνόησα και ανταμείφθηκα με ΦΟΒΕΡΟΥΣ φίλους. Αυτοί οι συγκεκριμένοι φίλοι είναι τόσο καρδιακοί που με νιώθουν απ’το τηλέφωνο. Παλιότερα που είχα ζόρια οικονομικά, μου έστειλαν με κούριερ εισιτήρια για να πάω Αθήνα και να ξελαμπικάρω. Είναι οι τύποι που σε γράφουν συνδρομήτρια σε αγαπημένο περιοδικό χωρίς να στο πουν , έτσι απλά και φυσικά, γιατί σε ακούν όταν τους μιλάς. Είναι οι τύποι που θα ξυπνήσουν 5 η ώρα το πρωί να σε πάνε στο αεροδρόμιο να προλάβεις την πτήση της Easy Jet για Λονδίνο, και οι ίδιοι που θα σου φέρουν απ’το Λονδίνο τα αγαπημένα σου έντυπα και μικροπράγματα χωρίς ποτέ να το ζητήσεις. Είναι κι αυτοί που θα σου βάλουν χέρι γιατί παρασύρεσαι με τις μπλογκοφιλοσοφίες και γράφεις μπαρούφες του τύπου «Πιστέυω..» (βλέπε παρακάτω).
Κυρίως όμως είναι οι τύποι που σου δανείζουν το ολοκαίνουριο αυτοκίνητο τους (2.000 χλμ μόνο) μέχρι να έρθει το δικό σου. Τι άλλο να πω; Και μόνο που τα γράφω συγκινούμαι και θα αρχίσω να γίνομαι μελό. Το κλείνω εδώ. Μαρία και Στάθη ευχαριστώ…

De La Guarda

Ξέχασα να γράψω για το ΣΚ στην Αθήνα. Τί γρήγορα που περνάει ο χρόνος στην πρωτεύουσα!
Οι De La Guarda, πρώτοι. Βγάζω το καπέλο μου στους ανθρώπους που το εμπνεύστηκαν πρώτοι. Ήταν πραγματικά ποιητικό, ρομαντικό αλλά και ξέφρενο, εκκεντρικό, μπιτάτο. Καλά που το θυμήθηκα να ψάξω για τη μουσική.
Διαβάσαμε και όλα τα free έντυπα της πρωτευούσης και γυρίσαμε.
Τώρα έχω τα παιχνιδάκια που έπεφταν απ'τον ουρανό!

Brownie Recipe

Καλά αυτό το γλυκό μου πετυχαίνει πάντα. Όπου το έφτιαξα τρώγανε από 2 και 3 κομμάτια. Το έχω κάνει και σε γενέθλια και αντί βασιλόπιτας την Πρωτοχρονιά και για να γιορτάσουμε και για να παρηγορηθούμε. Η επόμενη περίσταση που θα το φτιάξω είναι όταν πάρουμε το καινούριο αυτοκίνητο. Θα κάνω 2 ταψιά και θα τα πάω στα σχολεία μου.
Η συνταγή δεν είναι δική μου βέβαια αλλά της Nigella Lawson από το βιβλίο "How to be a Domestic Goddess", ένα βιβλίο που αγόρασα μόνο για τον τίτλο του και έχει μέσα πολύ ωραίες συνταγές ειδικά σοκολατένιες.

ΚΕΙΚ ΜΠΡΑΟΥΝΙΣ

ΥΛΙΚΑ
375 γρ. μαλακό βούτυρο 300 γρ. ψιλοκομμένα φουντούκια
375 γρ.σοκολάτα κουβερτούρα 6 μεγάλα αυγά
500 γρ. ζάχαρη 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
225 γρ. αλέυρι για όλες τις χρήσεις 1 κουταλάκι του γλυκού βανίλια

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ανάψτε το φούρνο στους 180 ° C να προθερμαίνεται όσο φτιάχνετε το κέικ. Στρώστε το ταψί σας με αντικολλητική κόλλα

Λιώστε το βούτυρο και τη σοκολάτα μαζί σε μια κατσαρολίτσα. (Αν έχετε φούρνο μικροκυμάτων είναι πολύ βολικός γι αυτή τη δουλειά και χρειάζεται περίπου 4 λεπτά στο Middle High) Σε ένα μεγάλο μπωλ χτυπήστε τα αυγά μαζί με τη ζάχαρη και τη βανίλια. Σε ένα άλλο μπωλ βάλτε το αλεύρι με το αλάτι.

Όταν λιώσει η σοκολάτα με το βούτυρο, αφήστε να κρυώσουν λίγο και μετά ανακατέψτε τα με τη ζάχαρη και τα αυγά. Μετά ρίξτε μέσα τα φουντούκια και το αλεύρι. Χτυπήστε μέχρι να ενωθούν σε ένα απαλό μείγμα και μετά ρίξτε τα στο στρωμένο ταψί.

Ψήστε για 25 λεπτά περίπου στους 180 ° C. Όταν είναι έτοιμο η επιφάνεια είναι κάπως ξερή αλλά το εσωτερικό πρέπει να είναι μαλακό και κάπως υγρό ακόμη. Προσοχή στο ψήσιμο γιατί αν το αφήσουμε λίγο παραπάνω θα γίνει πολύ στεγνό. Όταν βάζετε το πιρούνι δεν πρέπει να βγαίνει εντελώς καθαρό γιατί το κέικ σας θα συνεχίσει να ψήνεται και αφού το βγάλετε από τη φωτιά.

Μετά κόψτε το σε μικρά κομμάτια γιατί είναι ένα πολύ «πλούσιο» έδεσμα.

Αυτά με τις συνταγές. Κατά τα άλλα είμαι ήδη σε mode διακοπών έστω και για τρεις μέρες. Δε θα πάμε πουθενά αλλά αύριο βράδυ θα βγω με τις φιλενάδες μου μέχρι πρωίας. Θα είμαστε Αλομπάρ, αμά θέλετε ελάτε!