Leon Tolstoy, Anna Karenina

Αυτή η αλλαγή της ώρας πραγματικά μου εξασφάλισε 60 λεπτά επιπλέον σήμερα γιατί ξύπνησα πολύ νωρίς, έφαγα νωρίς και ούτω καθ’εξής. Να και το καινούριο μου ποστ λοιπόν. (Εδώ κολλάει το λαϊκόν άσμα «Ως και ο γάτος έβγαλε τη γάτα στη ταράτσα και μοναχά εμείς οι δυο χαθήκαμε απ΄την πιάτσα»).

Για βιβλία δεν έχω να σας πω πολλά γιατί εδώ και 10 μέρες περίπου έχω μπει στο σύμπαν του Λέοντα Τολστόι. Έχω φύγει για τη Ρωσία και ταξιδεύω μεταξύ Μόσχας και Πετρούπολης ακολουθώντας την άλλη Άννα, τον ωραίο καιροσκόπο Βρόνσκι, το βαρύ αλλά γοητευτικό Λέβιν, την αθώα Κίττυ. Περιπλανιόμουν για μέρες σε διάφορα βιβλία, τα έπιανα, διάβαζα μερικές σελίδες και τα παρατούσα. Τίποτε δε με συγκινούσε και μια μέρα είπα να ξεκινήσω αυτό. Η ερώτηση μου είναι η εξής: πως και δεν το είχα διαβάσει αυτό το βιβλίο μέχρι τώρα; Ε; Θα έπρεπε να είναι required reading σε κάθε φιλολογική σχολή ανεξάρτητα απ’τη γλώσσα. Είναι ένας ποταμός αυτό το μυθιστόρημα, μια βίβλος των ανθρώπινων σχέσεων που διαβάζεται σαν να γράφτηκε χθες και όχι το 1880. Ισορροπεί τόσο εξαίσια ανάμεσα στο ερωτικό και το πολιτικό, το κοινωνικό και το ατομικό που τα βράδια δε θέλω να το αφήσω. Το ότι δεν το έχω τελειώσει ακόμη οφείλεται σε πολλή δουλειά, σε ταξιδάκια στην Αθήνα, σε παρελάσεις κλπ, κλπ.

Το περασμένο Π/Σ ήμουν Αθήνα. Ούτε 48 ώρες δε συμπλήρωσα αλλά μου έφτασε. Είναι σαν να παίρνω μια τζούρα απ’το αγαπημένο μου τσιγάρο - εγώ που δεν καπνίζω- αυτά τα ταξιδάκια στην Αθήνα. Σε λίγες ώρες προσπαθώ να χωρέσω όλους τους φίλους παλιούς και νέους, υπαρκτούς και λογοτεχνικούς, αλλά και άλλες αγαπημένες δραστηριότητες όπως βιβλιοψώνια, θέατρο, εικαστικά.

Το βιβλιοπωλείο του Ελευθερουδάκη ήταν ανέκαθεν το αγαπημένο. Όταν έγινε και το μεγάλο κτίριο δε, μπορούσα να χάνομαι με τις ώρες. Ειδικά απ’το παιδικό τμήμα ποτέ δε φεύγω με άδεια χέρια. Αυτή τη φορά πήρα ένα φανταστικό βιβλίο τύπου εγκυκλοπαίδειας με τίτλο Pick Me Up (stuff you need to know). Είναι περισσότερο για παιδιά γιατί κάποια θέματα τα καλύπτει πολύ επιφανειακά με μια απλή αναφορά. Αλλά σε όποια σελίδα και να πέσει το μάτι σου υπάρχει κάτι να μάθεις. Το εντυπωσιακό είναι ότι είναι ένα βιβλίο με εικονογράφηση που θυμίζει πολύ τηλεόραση και ταινίες και έχει συνέχεια αναφορές σε άλλες σελίδες σαν να ήταν ένα δικτυακό κείμενο ας πούμε. Είναι ένας θησαυρός για το σχολείο που προσπαθώ να συνδέσω το μάθημα μου με τα άλλα μαθήματα. Αλλά και στο σπίτι περνάμε ώρες κοιτάζοντας τις λεπτομέρειες, ψάχνοντας τις διαφορές. Η εικόνα από ένα δισέλιδο που λέει You are what you read και έχει διάφορους λαούς και τους συγγραφείς τους. Στη Ρωσία, ο Τολστόι.

Το άλλο βιβλίο που πήρα ήταν κι αυτό ένα παιδικό με αυτοκόλλητα, για τη ζωή στους ωκεανούς. Μήπως από αυτά που σας έγραψα μαντεύετε ποιον μπλόγκερ συνάντησα πριν την επίσκεψη στο βιβλιοπωλείο; Για να δείτε την απάντηση πρέπει να μαυρίσετε με το ποντικάκι σας τις επόμενες λέξεις . Τον hfr.

Είχα και ραντεβού με τον Αθήναιο αλλά δεν ήρθε. Δεν πειράζει όμως, καλή καρδιά. Το υποψιαζόμουν από πριν ότι τέτοιοι άντρες υπάρχουν μόνο στα βιβλία, και στο μυαλό των κοριτσιών. Για φαντάσου να εμφανιζόταν και να μου χάλαγε τη φαντασίωση;

Πίσω στη Λάρισα, μια τρελή εβδομάδα με επιστροφή στα σχολεία, (οι συνδικαλιστές είχαν και το θράσος να μας επισκεφτούν για να ζητήσουν την ψήφο μας), γιορτή 28ης και παρέλαση στο χωριό, όπου καθώς συνοδεύαμε τα παιδιά στην πλατεία παρελάσαμε κι εμείς ουσιαστικά, με όλους τους κατοίκους να χειροκροτάνε ενθουσιασμένοι, εμένα να μου πιάνεται το φόρεμα σε ένα μηχανάκι, άσε θέαμα γίναμε πάλι. Ευτυχώς είχαμε και τα τύμπανα να μας δίνουν το ρυθμό.

Πάνω απ'όλα όμως ο Οκτώβριος που τελειώνει είναι ο μήνας των χρυσάνθεμων. Εδώ, τα φυτώρια και τα ανθοπωλεία είναι χάρμα οφθαλμών αυτές τις μέρες. Το 'χώ συνήθεια κάθε χρόνο στη γιορτή του πατέρα μου να αγοράζω ένα. Συνήθως μου ξεραίνονται μέχρι την επόμενη χρονιά αλλά φέτος έχει κρατήσει. Μόνο που δεν άνθισε ακόμη. Μπαμπά μου, Χρόνια Πολλά, σε περιμένω να πάμε για τσίπουρα.