Όμορφη Πόλη

Εκδρομή στο Βόλο σήμερα (με πικνίκ στην παραλία) και αφορμή για κάποιες σκέψεις. Επέστρεψε και η φίλη μου από μια άλλη ωραία πόλη την Καστοριά, και στο τηλέφωνο μοιραζόμαστε τα ίδια αισθήματα: Τι ωραίο που είναι να ζεις σε μια όμορφη πόλη! Πόσο σε ξεκουράζει να γυρίζεις σπίτι σου και να περνάς μέσα από ένα πάρκο, μπροστά απ’την παραλία. Να φτάνεις σπίτι κι όταν κάθεσαι να φας να βλέπεις δέντρα έξω απ’το παράθυρο, κι όχι τα βρακιά της απέναντι.
Να βγαίνεις για ένα καφέ στα πέντε βήματα και να έχεις αυτή τη θέα.
Ή αυτή τη θέα (από το πάρκο Γλυπτικής στην παραλία του Βόλου. Δυστυχώς δε σημείωσα τους καλλιτέχνες, αν μπορεί κάποιος ας βοηθήσει)
Θα ήθελα να ζω σε μια όμορφη πόλη, όπως ο Βόλος. Αλλά ακόμη κι εκεί υπάρχουν πολυκατοικίες και ακάλυπτοι και ελενίτ παντού. Υπάρχουν κάποιοι φίλοι που δεν καταλαβαίνουν γιατί λέω ότι θα μου άρεσε να ζήσω στο εξωτερικό. Ξέρω ότι σε μεγάλο βαθμό έχω μια ρομαντική άποψη για κάποιες πόλεις, αλλά δε μπορεί άλλο η καθημερινότητα στη Φλωρεντία και άλλο στη Λάρισα και ρε παιδί μου. Είμαι σίγουρη ότι οι άνθρωποι όταν είναι κουρασμένοι λίγο προσέχουν τα όμορφα κτίρια ή τις πλατείες αλλά και η τόση ασχήμια που βιώνουμε από μικροί στις πόλεις μας, δε μπορεί κάτι κακό θα έχει ως επακόλουθο.Έπειτα υπάρχουν και χώρες όπου οι καλλιτέχνες φτιάχνουν σπίτια σαν κι αυτό εδώ.


Τον κο Hundertwasser δεν τον γνώριζα αλλά πήρα ως δώρo ένα ημερολόγιο και σήμερα αξιώθηκα να το ψάξω λιγάκι. Σπουδαίος ζωγράφος-αρχιτέκτονας-δημιουργός λοιπόν ο Αυστριακός. Εδώ θα βρείτε πολλά ωραία γι αυτόν και το πιο ενδιαφέρον είναι το μανιφέστο του για την απελευθέρωση της αρχιτεκτονικής σύμφωνα με το οποίο θα 'πρεπε όλοι να είμαστε ελευτθεροι να φτιάξουμε το σπίτι μας όπως μας αρέσει και να αναλάβουμε και την ευθύνη αν αυτό γκρεμιστεί. " Ήρθε η ώρα", λέει "να επαναστατήσουμε έναντια στις κυβικές κατασκευές παρόμοιες με αυτές των κοτόπουλων ή των κουνελιών, που δεν ταιριάζουν στην ανθρώπινη φύση μας". Αχ, ναι, να επαναστατήσουμε!