Διάβασα αυτό το ποστ για τη Λιλιπούπολη και θυμήθηκα μια άλλη μεγάλη αγάπη των παιδικών μου χρόνων την Ντενεκεδούπολη. Φανταστείτε τώρα την έκπληξη μου όταν την περασμένη εβδομάδα πάω με τη μικρή και τις φίλες της σε μια σχολική παράσταση της Ντενεκεδούπολης και ποιά είναι εκεί αυτοπροσώπως; Η Ευγενία Φακίνου με τη γνωστή εμφάνιση με το κόκκινο μαντήλι.
Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ότι αυτή η γυναίκα με τα βιβλία της με έχει μεγαλώσει κυριολεκτικά. Πρώτα η Ντενεκεδούπολη, στην αρχή της εφηβείας η Αστραδενή, λίγο μετά το Έβδομο Ρούχο και η Μεγάλη Πράσινη. Τώρα δεν τα έχω εδώ αυτά τα βιβλία, είναι στη Ρόδο στο πατρικό μου και πολύ θα ήθελα να τα ξανανοίξω να δω αν θα με συγκινούσαν και σήμερα όπως τότε. Ειδικά για τη Μεγάλη Πράσινη νομίζω ότι βλέπω μπροστά μου τη σκηνή που η ηρωίδα γύριζει στο σπίτι απ'τη λαϊκή, αφήνει κάτω τις τσάντες με τις ντομάτες και το σκάει απ'τη ζωή της και τον εαυτό της.
Φέτος ξανάδιαβασα ένα ωραίο βιβλίο της Φακίνου, τη Μέθοδο της Ορλεάνης. Ας είναι καλά η γυναίκα να γράφει ωραία βιβλία για να τo σκάμε κι εμείς.
4 comments:
Η κυρία Φακίνου είναι εξαιρετική και η Ντενεκεδούπολη λόγος για να παραμείνεις παιδί ή έστω για ν'αφήνεις τον παιδικό σου εαυτό να ξεδιπλώνεται χωρίς ενοχές. Ίσως σύντομα ν'ακούσουμε (να διαβάσουμε για την ακρίβεια) και κάτι από την κόρη της.
Χαιρετισμούς στην πατρίδα :-)
Σας ευχαριστώ θερμά για τα καλά σας λόγια.Τις ευχές για την υγεία τις χρειάζομαι πάντα.Ποιος είναι ο Τσέλιγγας,άραγε,που γνωρίζει ότι η κόρη μου γράφει;Να είσατε όλοι καλά κι ευτυχισμένοι.Ευγενια Φακίνου
Εγώ πήγαινα σχολείο με το Γιώργο, το γιο της κ. Φακίνου και κάναμε πολλή παρέα. Τώρα τον ψάχνουμε στο facebook μπας και ξαναβρεθούμε οι παλιοί συμμαθητές. Ελπίζω να είναι καλά.
Α! και βρέθηκα εδώ ψάχνοντας τη ντενεκεδούπολη (που τη θυμάμαι όλη απέξω!) για το γιο μου! Την έχω και σε δίσκο (δεν έχω πια πικαπ) και σε cd που το πηρα όταν γέννησα!
ξέχασα να υπογράψω πιο πριν ως "η πρόεδρος" για να με θυμηθεί ο Γιώργος αν τύχει και το δει!
Post a Comment