Friday, January 20, 2006

Puzzle


Αφού τέλειωσε η αναγκαστική τιμωρία που είχα βάλει τον εαυτό μου (όχι, εξόδους, όχι τηλέφωνα σε φίλους, όχι blogging) επανέρχομαι.
Το περασμένο Σ/Κ λοιπόν, λόγω τιμωρίας ήμουνα συνεχεία στο σπίτι με μια μικρή έξοδο για το γυμναστήριο. Τα παιδιά του σχολείου είχαν μαζέψει διάφορα παιχνίδια που δεν ήθελαν πια, για να τα χαρίσουμε σε άλλα λιγότερο προνομιούχα παιδιά. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και ένα παζλ 500 κομματιών με θέμα το Lord of the Rings. Μέχρι λοιπόν να μαζευτούν μερικά ακόμη παιχνίδια, σκέφτηκα να κάνω εγώ το πάζλ να δω αν λείπει και κανένα κομμάτι δηλαδή, μη χαρίσουμε σκάρτο πράμα.
Το ξεκίνησα την Παρασκευή το απόγευμα και το τέλειωσα το Σάββατο το βράδυ. Κόλλημα, τρομερό τα παζλ και απορώ γιατί δεν έκανα μερικά πέρσι που περνούσα μεγάλες μοναξιές. Επιπλέον και αφορμή για υψηλές φιλοσοφικές σκέψεις τις οποίες παραθέτω

Τα παζλ είναι όπως η ζωή.
Αποτελούνται από πολλά μικρά κομματάκια.
Κάθε κομμάτι και είναι ίσης αξίας με τα άλλα.
Κάθε κομμάτι είναι άχρηστο χωρίς τα άλλα.
Τα κομμάτια είναι τόσο μικρά που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις την εικόνα πάνω τους. Εκεί που νομίζεις ότι ένα κομμάτι ταίριαζε σε ένα σημείο, τελικά ανακαλύπτεις ότι είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Για παράδειγμα προσπαθούσα για ώρες να βρω το πρόσωπο του Άραγκορν και είχα απορρίψει καμιά δεκαριά κομμάτια που δεν τα κοιτούσα καν. Τη δεύτερη μέρα ανακάλυψα ότι αυτά τα ‘άχρηστα’ κομμάτια ήταν το πρόσωπο που έψαχνα.
Η αρχή είναι το πιο δύσκολο μέρος. Όταν έχεις βάλει κάμποσα κομμάτια, γίνεται σιγά σιγά πιο εύκολο. Μερικά κομμάτια τα βάζεις στην τύχη και ω, του θαύματος ταιριάζουν!
Έχει αρκετή αγωνία να φτιάχνεις το παζλ γιατί μέχρι την τελευταία στιγμή δεν είσαι σίγουρη αν υπάρχουν όλα τα κομμάτια. Κι αν παράπεσε κανένα όταν το συσκεύαζαν; Κι αν έχω κάνει όλο αυτό τον κόπο τζάμπα; Αλλά στο τέλος πάντα επιβραβεύεσαι και ο κόπος δεν πάει χαμένος. Άλλωστε η διαδικασία αξίζει.
Η εικόνα ολοκληρώνεται μόνο όταν βάλεις και το τελευταίο κομματάκι, γι αυτό και τελικά αξίζει να μη βιάζεσαι, να το κάνεις να κρατήσει όσο πιο πολύ γίνεται.
Όσο πιο πολλά κομμάτια έχει το παζλ τόσο μεγαλύτερη η ευχαρίστηση όταν το τελειώνεις!

Αυτά με τα παζλ. Αυτό το Σ/Κ λοιπόν θα το αφιερώσω στους πραγματικούς φίλους που με περιστοιχίζουν, και με βοηθάνε να ολοκληρώνω την εικόνα στην οποία ανήκω κι εγώ.

No comments: