Wednesday, September 28, 2005

Το τραπέζι της Κυριακής

Διάβασα αυτό στην Ελευθεροτυπία. Ο Γιάννης Τριάντης το αλίευσε από Τα Νέα της 27ης Σεπτεμβρίου. Το κοπιάρω αυτούσιο.
" Δρόμοι ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ
Μια Κυριακή...
... μεσημέρι στη Γαλλία. Ολόγυρα στο στρωμένο τραπέζι, μπροστά στα μυρωδάτα φαγητά, όλοι συζητούν ζωηρά, κι παππούς κι η γιαγιά, καθώς ο μπαμπάς κόβει το ψητό και η μαμά μέσα από την αχνιστή κατσαρόλα της σερβίρει τα παιδιά, που έχουν κιόλας αδειάσει το πρώτο πιάτο. Όνειρο. Το οικογενειακό τραπέζι είναι κάτι πολύ πιο περίπλοκο από αυτό, λέει ο κοινωνιολόγος Ζαν-Κλοντ Καουφμάν, ίσως πιο περίπλοκο και από τη σεξουαλικότητα και τον Φρόυντ. Πράγματι, λέει ο Καουφμάν, τα ταμπού που έχουν σχέση με το φαγητό ήταν πάντα περισσότερα από τα ταμπού του σεξ.
Το τραπέζι...

... μοιάζει με θυσιαστήριο. Μπορεί να δίνει χαρές, μα δίνει και λύπες. H νοικοκυρά μπορεί να μαγειρεύει με πάθος, μα το πάθος κλείνει μέσα του την ελπίδα και η ελπίδα πηγαίνει χέρι χέρι με την απογοήτευση. Ας πάρουμε για παράδειγμα μια νοικοκυρά που επικαλείται ο Καουφμάν. H Προυν, 33 ετών, θυμάται τη θαλπωρή του οικογενειακού τραπεζιού στα παιδικά της χρόνια. «Καθόμασταν όλοι γύρω στο τραπέζι και κουβεντιάζαμε και γελούσαμε». Μάταια προσπαθεί σήμερα να ξαναζωντανέψει εκείνες τις μέρες στο δικό της τραπέζι. Το μόνο που θέλει ο σύζυγός της είναι να τρώει και να βλέπει τηλεόραση. Το οικογενειακό τραπέζι μοιάζει σήμερα με δοκιμασία: Άραγε έχουν πράγματα να πουν μεταξύ τους όσοι κάθονται ολόγυρά του; H απάντηση που δίνει ο Καουφμάν είναι «Όχι». Μία στις δύο γαλλικές οικογένειες τρώνε και βλέπουν τηλεόραση. Ίσως να είναι καλύτερα έτσι, λέει ο Καουφμάν στην εφημερίδα «Χέραλντ Τρίμπιουν», γιατί η κουβέντα μοιάζει με ένα κουτί της Πανδώρας που ποτέ δεν ξέρεις τι θα βγει από μέσα. Σήμερα, το καπάκι μένει κλειστό. Πάντως, η ελπίδα για επικοινωνία δεν λέει να σβήσει. H Σαρλότ και ο σύζυγός της, συνταξιούχοι πια, τρώνε συνήθως σούπα και γιαούρτι, μα περνούν όλες τους τις ώρες σχεδιάζοντας το γεύμα που θα σερβίρουν στα εγγόνια τους την επόμενη φορά που θα τους επισκεφθούν (αν τους επισκεφθούν).
Οι Γαλλίδες...
... νοικοκυρές ονειρεύονται πως το μαγείρεμα θα τους φέρει αγάπη και ευτυχία. Όμως, μια έρευνα που έκανε ο Καουφμάν, έβγαλε ένα απογοητευτικό αποτέλεσμα. Όταν τις ρώτησε ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρό τους, οι περισσότερες νοικοκυρές απάντησαν: Να παρατήσω το μαγείρεμα. Δεν είναι να απορεί κανείς. Ας δούμε τι λέει η Μαϊτέ, που μόλις το παράτησε. «Μαγειρεύεις ένα ωραίο γεύμα και ύστερα όλοι θέλουν να πάνε στα Μακντόναλντς». Τώρα, τους αφήνει τα υλικά για σάντουιτς στο ψυγείο κι ο καθένας τα φτιάχνει μόνος του.
Οι παλιές...
... νοικοκυρές έλεγαν στους καλεσμένους τους, όταν τους ζητούσαν τη συνταγή για ένα νόστιμο φαγητό που τους είχε σερβίρει: «A, είναι πάρα πολύ απλό!». Τίποτα δεν είναι πια απλό στο σπιτικό φαγητό. Πάνω στο οικογενειακό τραπέζι δεν μπαίνουν μόνο τα πιάτα, αλλά όλα τα προβλήματα των σύγχρονων βιαστικών και μοναχικών ανθρώπων".


Εκεί που λέει ότι το μόνο που θέλει ο σύζυγος της είναι να βλέπει τηλεόραση, θα μπορούσε και να λέει να διαβάζει την εφημερίδα του. Μου 'ρθε να κλάψω.

1 comment:

Stathis and/or Maria said...

Αμαν μωρέ Άννα! Πολύ δράμα έριξες! Σιγά μη γυρίσουμε και στην οικογένεια στη σπηλιά γύρω από τη φωτιά (άλλωστε η φωτιά ήταν η τότε τηλεόραση)... Ο κόσμος αλλάζει - και το οικογενειακό τραπέζι επίσης... Ως γνωστό άλλωστε ό,τι 'παλαιό' το 'θυμόμαστε' εξιδανικευμένο... (Στάθης)